Je moest 12 jaar zijn om lid te mogen worden van een sportclub en dus meldde vader Onkenhout Kick in augustus 1941 aan als lid van de voetbalclub Haarlem en vóór de start van het cricketseizoen in de zomer van 1942 als lid van de cricketclub Haarlem. Het eerste seizoen dat 'CC Haarlem' in Bloemendaal neerstreek.
De familie Onkenhout had een importhandel in aardewerk. In het begin porseleinen serviezen uit Engeland en daarna glas en aardewerk uit Duitsland, Tsjecho-Slowakije en Hongarije. In het magazijn in Haarlem Noord stond tijdens testmatches de radio afgestemd op de BBC. Weer eens iets anders dan ‘arbeidsvitaminen’.
Als voetballer bleek Kick een talent (stopperspil) getuige zijn debuut voor HFC Haarlem 1, op 18-jarige leeftijd, tegen EDO in een uitverkocht Olympisch Stadion. Alhoewel hij het spelletje erg leuk vond kreeg hij al na 5 wedstrijden een afkeer van de ‘Alfa mannetjes’ sfeer in de kleedkamer en ging in het 2e team spelen. Toen Kick erachter kwam dat ook sommigen van hen betaald werden terwijl de rest geacht werd op amateurbasis te spelen, was het klaar en hing hij op vrij jonge leeftijd de voetbalschoenen aan de wilgen.
Qua inborst was Kick een vriendelijke man die hechtte aan voorkomendheid en inhoudelijk contact. Wat dat betreft was cricket een sport die hem beter lag. Niet alleen het spelletje zelf, maar juist ook vanwege de gemoedelijkheid, gezamenlijke lunches en borrels na afloop, met de rest van de familie(s) binnen handbereik. De onderlinge betrokkenheid was erg groot en geheel passend binnen deze sfeer werd het huwelijk van Kick en Nina voltrokken door clubicoon Joop Voogd.
Kick was als cricketer goed genoeg om al op 14-jarige leeftijd met de senioren mee te mogen doen. Uiteindelijk heeft hij dat 36 seizoenen gedaan. Waarvan zo’n 15 jaar (148 wedstrijden) in het 1e team en de rest (190 wedstrijden) in wat meer recreatief spelende teams.
Zijn persoonlijke scoresheet toont:
Als batsman een totaal van 4842 runs (over de duim een gemiddelde van 15) met een hoogste score van 89 not out, als bowler 53 genomen wickets en als fielder 104 vangen.
Geen moeilijke conclusie. Kick was meer een batsman dan een bowler.
Ook buiten het veld was Kick actief. Niet zozeer als bestuurder maar meer als ‘hands-on’ commissielid. Een klusje hier, een wat grotere klus daar en onder het pseudoniem ‘Honk’ stukjes schrijvend in ons clubblad ‘de Koepel’. Altijd bescheiden en een beetje op de achtergrond. Vanaf de jaren 80 trok Kick zich een beetje terug uit het actieve clubleven maar bleef wel met enige regelmaat terugkomen om samen met Harry Peschar, Nol Grupping, Jules Meijer en de Maas broers wedstrijden van ons 1e team te volgen.
Naast de Cricket Club had de gerestaureerde molen ‘de Adriaen’ aan het Spaarne de belangstelling van Kick. Hij verzorgde daar jarenlang, met veel kennis en plezier, rondleidingen en beheerde een tijdje de kas. Klaarblijkelijk tot tevredenheid, want hij werd tot zijn eigen verbazing, “want een stichting kent toch geen leden?”, benoemd als lid van verdienste van de Stichting Molen de Adriaen.
Het zal in 2007 geweest zijn dat de voorbereidingen voor het lustrumboek ‘honderd jaar Cricketclub Haarlem/ Bloemendaal’ 1910-2010 gestart werden. Een belangrijk stuk geschiedschrijving van onze club, waarbij juist het vastleggen van de eerste 75 jaar alleen maar gedaan kon worden door iemand die ook actief deelgenoot geweest was van deze periode. Op suggestie van Harry Peschar werd Kick hiervoor benaderd.
Bij een eerste bezoek aan het Noord Hollands archief vond Kick een nota uit 1910 waaruit bleek dat de terreinknecht door boer Onkenhout, een broer van Kick’s grootvader, gevonden cricketballen vergoed had. Het nieuwsgierigheid virus was geplant en de 2 daaropvolgende jaren zat hij wekelijks een ochtend in het archief om zich onder te dompelen in historie en feiten.
Het resultaat is bekend. Zo’n 125 pagina’s subtiel geschreven tekst, bijzondere foto’s en weetjes. Een huzarenstukje waarvoor Kick in 2010 met grote instemming benoemd werd tot Lid van Verdienste van de CC Bloemendaal.
Kick was gespeend van veel eerbetoon en schreef mij in maart 2016, nadat ik hem gevraagd had wie van onze nog levende leden de langste clubhistorie had, het volgende:
"Ga nou niet meteen zitten rekenen, want ik ben al vrij lang GEEN lid meer van de cricketclub, ben wel nog een paar jaar donateur geweest, maar zoals gezegd GEEN lid en ben pas weer "teruggekeerd" nadat Harry Peschar mij had gestrikt voor het Eeuwboek. Ik ben wel Lid van Verdienste (waar ik erg blij mee ben) maar GEEN echt lid!".
Lid of geen lid. Wat maakt het uit. Ik vond het altijd weer gezellig om met Kick een kopje koffie (of iets anders) op het Donkerelaan terras te drinken en onderwijl de prestaties in het veld te bekijken. Ontspanning ‘avant la lettre’. Dat het zo goed gaat met de club en er weer meer families langs de boundaries zitten met regelmatig een mooie ‘braai’ als slot van de dag, zou hem alleen maar goed gedaan hebben.
Arnoud Bernelot Moens
